Miejsce: Gdańska Galeria Güntera Grassa, ul. Szeroka 34/35-37
Wystawa: 13.04.-14.08.2016
Wernisaż: 13.04.2016, godz. 18:00
Kurator: Marta Wróblewska
Artyści: Alicja Buławka-Fankidejska, Günter Grass, Magda Hueckel, Władysław Jackiewicz, Katarzyna Jóźwiak –Moskal, Jacek Kornacki, Stanisław Nowodworski, Mariusz Otta, Maciej Rauch, Maciek Salamon, Krzysztof Wróblewski, Wojciech Zamiara, Marcin Zawicki, Małgorzata Żerwe
Obrazy żyją w nas. Są pielęgnowane nie tylko jako istotne elementy konstytuujące historię sztuki, ale także egzystują w podświadomości odbiorców przekazywane z pokolenia na pokolenie. Często nieoczekiwanie wypływają na powierzchnię przy okazji rozbudzenia określonych emocji, skojarzeń, bodźców intelektualnych bądź intuicyjnych, w kompletnie nowych, odmiennych okolicznościach czasu i przestrzeni.
Wybrane symbole i motywy znane z kultury popularnej czy historii sztuki, zestawione w nowych, często zaskakujących konstelacjach, mają za zadanie animować pamięć odbiorcy i jego wyobraźnię, przyczyniając się do lepszego zrozumienia procesów życia po życiu obrazów.
Inspirując się Atlasem Mnemosyne Aby Warburga, w którym uczony z niespotykaną śmiałością zestawiał dawne wyobrażenia ze współczesnymi ilustracjami, wskazując jednocześnie na ciągłość określonych typów obrazowych i zmieniające się funkcje przedstawień, tworzymy gdańską mapę pamięci, przeplatając wybrane dzieła pochodzące z kolekcji prac Güntera Grassa znajdującej się w Gdańskiej Galerii Miejskiej, z pracami zaproszonych artystów gdańskich. W rezultacie tego montażu stoimy przed określonym repertorium motywów, z którego każdy artysta czerpie inspirację na swój indywidualny sposób. W tym zróżnicowanym pod względem mediów i temperamentów kalejdoskopie, dostrzeżemy pewne stałe, w postaci powracających motywów ikonograficznych tworzących na wystawie określone sekwencje tematyczne, przepracowywane na wielorakie sposoby, w zależności od intencji twórcy. Ten intrygujący dialog pokazuje nie tylko motorykę życia obrazów zarówno w historii powszechnej, jak i w świadomości odbiorcy, ale także tworzy lokalną mapę ikonograficzną, wpisującą się w szersze konteksty dziejów sztuki.
