Wystawa „Zangs u Grassa. Formacje strukturalne“ prezentuje wybór prac z czterech dekad działalności niemieckiego artysty Herberta Zangsa (1924-2003), kolegi Güntera Grassa. Oboje studiowali na Akademii Sztuk Pięknych w Düsseldorfie, a w wolnych chwilach dorabiali jako ochroniarze w lokalu „Csikos“, w którym Grass występował również jako muzyk. Znajomość ta znalazła swoje odbicie w prozie Grassa. Tytuł wystawy „Formacje strukturalne“ odnosi się bowiem do opisu stylu malarskiego Herberta Lankesa (alter ego Herberta Zangsa pojawiającego się w „Blaszanym bębenku“), odpowiadającego równocześnie abstrakcyjnej twórczości Herberta Zangsa.

Wyróżnikiem twórczości Zangsa był jego sposób obchodzenia się z tworzywem. Eksplorował specyfikę struktury różnorodnych materiałów, przetwarzał je, komponował ich wariacje, wykraczając poza kanon estetyczny i przekraczając granice tradycyjnie pojmowanego dzieła sztuki. Jego pracy zawsze towarzyszyła chęć eksperymentowania i tworzenia nowych rzeczy. Można to uznać za konsekwencję jego postawy twórczej, którą cechowała niemalże dziecięca otwartość i ciekawość, ocierająca się czasami o naiwność. Twórczość Zangsa można umieścić w kontekście dzieł takich artystów, jak: Yves Klein, Piero Manzoni, czy grupa ZERO.

SZCZEGÓŁY