„L’Avantgarde se rend pas” to tytuł powstałego w 1962 roku dzieła duńskiego sytuacjonisty Asgera Jorna, który zmodyfikował znalezione na pchlim targu obrazy, zamalowując je. Zawłaszczenie poprzez wandalizm posługujące się ekspresyjną gestyką, to artystyczną metoda kreatywnej apropriacji zakorzeniona w historii sztuki, poruszająca się, przede wszystkim w XX wieku, pomiędzy biegunami przyporządkowania identyfikującego przynależność i odrzucenia kontrreakcji. Przypomnę tylko „Erased de Kooning Drawing” Rauschenberga lub „Oxidation Paintings” Warhola.

Różnorodne teorie artystek i artystów tej wystawy łączy złożony pojęciowy i metodyczny splot kopii, cytatów, montażu i samplingu oraz przeformułowanie wzorów w seriach artystycznych recepcji.

Jednocześnie na wystawie wyartykułowane zostało pytanie o to co jest dziś cenione. Czy jest jeszcze możliwa „dobra forma” i sposób życia, które nie są w pierwszym rzędzie ukształtowane ekonomiczne, lecz estetycznie?

­SZCZEGÓŁY